Álle ingrediënten waren aanwezig om de 4e februari het begin van een succesverhaal te gaan schrijven. Inwoners en omwonenden van Terwolde en de Bandijk – de beste ervaringsdeskundigen – konden samen met verkeersdeskundigen sparren over een verkeersveilige- en vriendelijke Bandijk langs Terwolde.

Je moet het ijzer smeden … want door de werkzaamheden bij het Baron van der Feltz gemaal, is de dijk voor doorgaand verkeer gesloten. Het ideale moment om werkzaamheden uit te voeren die de verkeersveiligheid kunnen verhogen.

Maar mensen meenemen naar een chocolaterie, om ze vervolgens een doosje goedkope hagelslag aan te bieden, is ronduit misleidend.

De aanleiding
De Bandijk van Terwolde is al decennia lang een zorgenkindje van de gemeente Voorst en meer vijand dan vriend voor de inwoners van Terwolde. De prachtige kronkeldijk die in vroegere jaren regelmatig het IJsselwater aan de lippen had staan, onderging al eens een ingrijpende dijkverzwaring. En na het immense plan ‘Ruimte voor de Rivier’, kan het dorp rekenen op droge voeten. Maar de veiligheid voor het water heeft een keerzijde: de goede en veelal overzichtelijk berijdbare dijk is een toeristische trekpleister van jewelste én een ideale doorgaansweg.

Het resultaat
‘Hoog gereden snelheden, overlast motoren, onveilig gevoel voor fietsers, ongevallen’. Dat is de opsomming van verkeersdeskundig adviesbureau BonoTraffics uit Kampen. Wat mist er in het rijtje? Dat de Bandijk, tijdens de spitsuren door de weeks en gedurende het toeristisch seizoen, vrijwel onbegaanbaar is voor álle verkeer. Alles en iedereen heeft last van elkaar en de overlast van motoren? Geluid, extreem hard rijden en de brutaliteit om fietsers en voetgangers in de bermen te dwingen.

‘Onveilig gevoel’ impliceert, dat de onveiligheid suggestie is van de fietser: je denkt het wel, maar het is niet zo? Overigens worden hier de voetgangers vergeten. En van die suggestieve gedachten ben je snel genezen, wanneer je inwoners raadpleegt. Of wordt de ernst afgevlakt onder het mom ‘zóveel ongelukken zijn er niet’. Maar dat is vooral te danken aan de oplettendheid van fietsers en voetgangers.

Onbruikbare statistieken
Het verkeersdeskundig adviesbureau trakteert de aanwezigen vervolgens op de cijfertjes. Verkeersbewegingen, gemiddelde snelheden, gewonden en doden en al zullen de intenties goed zijn, het is formaliteit, we denken dat het erbij hoort, maar het is vooral afleiding van de essenties. Dat wordt nog eens bevestigd wanneer tijdens de avond al wordt geconcludeerd: ‘we kunnen hier niet zoveel mee.’

‘Ik vind een weg of maak er een’
Want wanneer je verkeer op de ene route gaat weren, zoekt het – net als water – een andere weg. Wanneer je verkeer gaat afremmen, krijg je opstoppingen, stuwingen en stapelen problemen zich op. Juist dáárom krijgt een rivier meer ruimte, zodat het kan stromen. Ook de verbreding van de A1 draait om doorstroming. Je kúnt een hoeveelheid verkeer niet tegenhouden en BonoTraffics geeft het daarbij zelf al aan: we krijgen de komende jaren méér verkeer.

De A50 is ook een obstakel. Na verbreding van die weg vanaf Apeldoorn naar Arnhem en vice versa, als ook goede doorstroming op de A1, is het nu hommeles naar en vanaf Zwolle. Daar liggen twee sobere banen per rijrichting, een flinke trechter en dus opstoppingen. Hierdoor ontstaat sluipverkeer dat vanaf afslag Vaassen via Terwolde een weg vindt naar Deventer en de A1. Resultaat: vol gas door Terwolde waar een 30 kilometer zone ligt, inclusief drempels. Wie het lef heeft om ‘maar’ 30 te rijden, treft bumperklevers of wordt ingehaald.

De plagende suggestie
Terug naar die Bandijk. BonoTraffics laat voorbeelden zien, waaronder de dijk verderop bij dorp Welsum. Heuveltjes, versmallingen, paaltjes, kleurtjes op de weg en 30 kmh. Dat kan wellicht binnen de bebouwde kom, maar voor de gehele Bandijk? Weggebruikers op een doorgaande weg plagen met hindernissen en de suggestie wekken, dat het er veiliger van wordt.

‘We moeten handhaven!’ en ja, zo’n prentje van het CJIB doet soms wonderen. Maar stond onlangs niet in deze krant, dat we in de gemeente Voorst een zwaar tekort hebben aan politie en handhavers?

De beste oplossing?
Het scheiden van weggebruikers. Een vrij liggend (buitendijks) voet- en fietspad: naar hartenlust, comfortabel en veilig fietsen en wandelen langs de uiterwaarden, met oog voor de natuur in plaats van je eigen veiligheid. Zo zouden veel Terwoldenaren het willen zien.

‘Dat is een miljoenenproject!’ stelt BonoTraffics ‘en we hebben maar twee ton!’ Het belang van veiligheid hangt dus af van geld, niet van statistieken. Dan is het onderzoek niet alleen onbruikbaar, maar voelt ook nutteloos.

Conclusie
De gemeente doet haar best, de wethouder deelt de zorg over echte veiligheid, maar struikelt over de financiën. Ze zou meer en beter willen, maar haar budget is niet oneindig. BonoTraffics gebruikt een prima routing, maar treft aan alle kanten financiële schrikhekken. Dus wordt het fröbelen voor maximaal twee ton, dat goedkope doosje hagelslag. Inwoners van Terwolde: haal die vinger van Hansje Brinker uit het gat in de dijk, strooi er zout overheen en blijf drukken op de zere plek!