Voor elke boer verschillend
Vroeger liepen de koeien altijd in de wei, maar door onder meer intensivering van melkveehouderij kozen steeds meer boeren ervoor om de dames op stal te houden. Het is praktischer en minder arbeidsintensief. Daarbij is het voor elke boer verschillend wanneer de koeien de wei in gaan. “Sommige bedrijven kiezen ervoor zo vroeg mogelijk te beginnen, jong mals gras met veel eiwitten en dat is goed voor de melkproductie” aldus Evert-Jan. “Er zijn groepen boeren die de dieren sowieso zo lang mogelijk buiten laten. Weer anderen wachten totdat ze het gras een keer hebben kunnen maaien.”

Buiten zijn is buiten blijven
Evert-Jan wacht tot het moment, dat als de koeien naar buiten gaan ze daar ook kunnen blijven. “Drie weken terug was er nog niet genoeg gras, ruim een week geleden lag er nog sneeuw.” Dat zijn uiteraard geen pretjes voor de koeien. “Het kost wel veel energie om de weidegang te doen, want de afrastering moet goed zijn en je moet accepteren dat het weer én dus het gras iedere keer anders is. Dat is eigenlijk niet zo goed voor de koe, die liever iedere dag hetzelfde heeft.”

Maatschappelijk vraagstuk
We tellen het jaar 2012 wanneer leden van de Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO) samen met de Land en Tuinbouworganisatie (LTO) het initiatief nemen voor een Convent Weidegang. Een overeenkomst tussen meer dan 80 partijen om de weidegang te bevorderen. Ter compensatie krijgen de deelnemende boeren een compensatie van 1 extra cent per liter melk. Zuivelbedrijven halen weidemelk ook met een aparte melkauto op en een weidemelklogo garandeert dat de zuivelproducten gemaakt zijn van weidemelk.

Dansend in de wei
Het zijn meestal de iets kleinere bedrijven die het vee in de weide laten lopen, juist omdat het zoveel meer werk met zich meebrengt. Zo’n 80% van de bedrijven heeft de koeien dansend in de wei. De hele grote bedrijven doen het minder snel én er zijn veehouders die geen huiskavels hebben maar alleen grond op afstand. Weidegang is ook dan heel lastig.

Rond elven op zondagochtend staan vele omstanders te wachten op de weidegang. Diverse dames op stal laten al van zich horen. De hekken gaan open en de koeien galopperen richting de weidegrond, de een na de ander dansend in de wei. “De weidegang houdt in dat de koeien minimaal 6 uren per dag en 120 dagen per jaar buiten grazen. Anders kom je ook niet voor de compensatie in aanmerking” legt Evert-Jan uit. “Soms denk ik ook wel; het is net te droog, te nat, te koud of te warm. Met weidegang is dat zo en daar moet je relaxter mee omgaan. Een koe hoort in de wei, klaar!”