Hij werd uitgeroepen tot ‘Fokker van het jaar Gelders Paard 2024’. Een grote prestatie van de Klarenbeekse paardenliefhebber! Hij vind het prachtig dat hij op zijn 94ste jaar dit heeft mogen bereiken!. Een fraaie oorkonde en sjerp is een herinnering aan deze feestelijke dag.

Buitink vertelt dat hij zijn hele lange leven aan de Klarenbeekseweg bij de Beekbergerbeek heeft gewoond. Zijn boerderij die kort geleden, na de restauratie de naam Buitink Hoeve, kreeg van de nieuwe eigenaar ziet er prachtig uit. Buitink mag er blijven wonen en is daar erg blij mee. Hij vindt het erg jammer dat hij zijn paarden, die alles voor hem waren, kort geleden heeft moet verkopen. Zijn gezondheid wordt minder en hij kan niet meer voor de merries en veulens zorgen. Gelukkig heeft hij een vertrouwd adres gevonden in Laag Soeren waar Ties af en toe nog zijn lieve dieren kan bezoeken.

Sterk paard
Buitink heeft zich altijd met paarden bezig gehouden. Zijn vader was een liefhebber en de jonge Ties ging al op twaalfjarige leeftijd met paarden aan het werk op de boerderij. Vader Buitink ging ook bij andere boeren werken. Ties vertelt: ”Hij had toen een ‘gruwelijk’ sterk paard. Het was van het ras Oldenburger, een soort Belgisch paard. Hij kon alles. Vooral bomen uit het bos slepen kon hij vlot”.

Zijn vader overleed op jonge leeftijd en met hulp van neef zette hij de boerderij verder. In de oorlog moesten ze het paard afstaan aan Duitsers. Buitink kocht toen een paard van het Gelderse ras. Hiermee ging hij aan het fokken. Hij kocht later een paar merries en ging hier verder mee door. Selecteren en nog eens selecteren.

Topdieren
Volgens Ties moet je er wel een beetje verstand van hebben om topdieren te fokken. Dat de Klarenbeker een goede kijk had op de kwaliteit van de merries en de juiste keuze van de hengsten bewijzen wel de grote hoeveelheid ere-sjerpen die in zijn woonkamer hangen. Jaar op jaar won Ties de prijzen op de keuringen van het stamboek KWPN. Een lade in de kast is grotendeels gevuld met medailles die hij verdiende met zijn paarden.

Bij de keuring worden de paarden ter keuring aangeboden voor de jury. Buitink prijst zich gelukkig dat Aris van Manen zijn paarden traint om zo goed mogelijk voor de dag te komen Een jong paard wordt bij voldoende kwaliteiten opgenomen in het stamboek. Wordt het paard mooier dan volgt het predikaat Ster, daarha Keur en dan het hoogste: Preferent. Een paard dat drie keer Keur krijgt wordt Preferent. De top-merrie Wendolijn van Buitink presteerde het om zes keer Keur te scoren en werd met tweemaal preferent een van de beste Gelderse paarden in het land. Buitink zegt dat dit resultaat vooral te wijten is aan de goede combinatie van merrie Wendolijn en hengst Torino. Volgens hem kan er geen betere combinatie zijn. De nakomelingen hebben bijna allemaal het Keur predikaat gekregen.

Jammer
Buitink vindt het erg jammer dat hij zijn paarden weg moest doen. Hij zegt: “Het eerste wat ik ‘s morgens altijd deed; naar mijn paarden in de schuur gaan. Eerst de dieren voer geven en daarna ik zelf. De paarden waren alles voor mij. Vooral met de veulens was het prachtig. Wat heb ik daar veel plezier aan beleefd. Rijk ben ik er niet van geworden. Het kost allemaal veel geld. Het dekgeld is Euur, de brokken en je hebt nog meer kosten. Het ging me niet om de verdiensten maar meer om een mooi Gelderse paard te fokken. Dat is me aardig gelukt!”.

Ties Buitink met de oorkonde en de sjerp

foto Martien Kobussen