De arena van dit verhaal ontstaat vlak na de oorlog. Het was eerst een raar gezicht voor Twellonaren, want in 1947 begonnen ze ineens in hun toga-gewaden door het dorp te dwalen: paters…

Ze geloofden in de christelijke gedachtes van ene Giovanni Bosco, een Italiaan die weinig op had met het verder oprukkende ‘liberalisme’ in de wereld en de ‘vrije individuele moraal’ dat opkwam in die 19e en 20e eeuw. De mens moest zich toch vooral tot de kerk, God en Maria blijven verhouden, vond hij, en niet zelf gaan nadenken!

Bosco lanceerde om dat standpunt te verspreiden zijn eigen instituten dwars door Europa via zijn gemeenschap De Salesianen van Don Bosco. Maria had hem hiertoe opgeroepen, betoogde hij. Meerdere van zijn te stichten instituten (lees: kloosters) moesten in Nederland komen. Zijn volgelingen trokken door Europa en lieten op een dag een oogje vallen op Twello. Dat was een mooie serene plaats. In 1947 vestigden zich zo de paters van Salesianen bij het zogenoemde landgoed ’t Wezeveld.

Behalve de paters en bewoners van het klooster trokken later ook gelovige Twellonaren naar het landgoed. Ze bouwden er, eenmaal bevriend met de paters, samen met hen een kapel bij. Inderdaad: het werd de Heilige Hartkapel.

Onheil met Don Bosco
Maar dan: eind jaren zestig worden alle paters van het geloofsinstituut van Twello wat onverwachts naar ’s Heerenberg geroepen en later zelfs verplaatst. De ‘Don Bosco’ wil er een groter klooster doen laten verrijzen. De paters verlaten zo – ware het als een dief in de nacht? – de kapel bij Twello. De achtergebleven Twellonaren vertrekken echter niet en blijven gewoon bij de kapel kerken. Zelfs als de Salesianen van Don Bosco Twello nog verder opgeven én besluiten panden van het landgoed in Twello aan zorginstelling Hoenderloo Groep te verkopen.

Want de Twellonaren laten zich niet kisten en richten Stichting H. Hartkapel op. Met die stichting huren ze de kapel van ‘kapeleigenaar’ Hoenderloo Groep voor hun diensten. Het kerken, dopen en trouwen van de gemeenschap gaat zo nog decennia door maar krijgt dan echt een einde in deze eeuw. Rond 2020 houdt De Hoenderloo Groep op te bestaan en de kapel wordt verkocht aan een grote vastgoedmaatschappij. Die wil haar niet langer verhuren en de Kapel Wezeveld sluit. Tot droevenis met tranen van Twellonaren.

Nu zou het kathedraaltje als monument zijn aangewezen én, last but not least, weer open gaan, tipt een lezer van deze rubriek. De gemeente Voorst zou zelf de eigenaar zijn geworden, lezen we, en doopte het om tot een monument dat weer te bezoeken is. Luidt de bewering.

We leggen als eerst ons oor te luister bij Linda Simons, woordvoerder en allesweter van de gemeente Voorst. En: het zit toch net even anders… Simons: “De Heilig Hartkapel is inderdaad als gemeentelijk monument opgenomen.” Alleen de kapel is geen eigendom van de gemeente, beklemtoont ze. Er is wel nieuws over de eigenaren: “Zowel de nieuwe als vorige eigenaar dienden bezwaren in tegen het aanwijzen van de kapel als gemeentelijk monument.” Wie zijn wél de eigenaren en waarom hadden ze bezwaar, denk je. “Dat zijn persoonsgegevens en gegevens die niet zonder toestemming kenbaar mogen worden gemaakt’’, zegt Simons.

Goed. Er is gelukkig een voormalig secretaresse van stichting H. Hartkapel ’t Wezeveld dat kerkte in de kapel. Heleen Nieuwenhuis-Bax pakt oude mappen erbij: “Volgens mijn laatste gegevens over de stichting en de kerk moet-ie na Hoenderloo in handen van projectontwikkelaar Green in Alphen aan de Rijn zijn geraakt.’’

Kapel wordt hotel?
Even bellen en het klopt, zeggen ze bij Green, maar die verkocht de kapel snel door aan Cofinimmo, een Belgische investeringsmaatschappij in vastgoed. Philippe Etienne is woordvoerder van Cofinimmo en speelt vanuit België open kaart. “Zie: wij kochten het. Maar Cofinimmo wist niet dat de Gemeente Voorst de kapel tot gemeentelijk monument wilde maken toen zij het kocht.’’ Maar dat gebeurde ondertussen wel en dat heeft de kapel gered, horen we. “Want met de vorige eigenaar was afgesproken dat de kapel zou worden gesloopt voor oplevering aan Cofinimmo.’’ Cofinimmo wilde er woonzorgstudio’s bouwen. Nu het een monument was, kon dat slopen niet meer.

De dag na verkoop, beweert Cofinimmo, berichtte gemeente Voorst pas dat zij voornemens waren om de kapel de status van gemeentelijk monument te geven. “De Gemeente Voorst had allerlei romantische ideeën met de kapel’’, vindt de Belg, “Maar die zijn niet verenigbaar met de exploitatie van de naastgelegen Martha Flora (ouderenzorg, red.) en financieel voor ons onhaalbaar. Het kost Cofinimmo daarom veel geld om dit gemeentelijk monument in stand te houden.’’

De kapel is dus inderdaad, zoals de tip zei, verkocht én een monument, maar dus niet van de gemeente en niet als publiekelijk bezit voor iedereen toegankelijk, of toch wel? Etienne: “Er zijn nog geen plannen de kapel, privébezit, open te stellen voor het publiek. Zij zal eerst waterdicht moeten worden gemaakt en wordt daarna wel mogelijk integraal onderdeel van een complex, dat waarschijnlijk een hotel zal zijn.’’