Wat een foto teweeg kan brengen. Alle 32 klasgenoten én hun “oude” juf werden binnen een week opgespoord. Een app groep werd aangemaakt en vanaf dat moment werd er natuurlijk al naar profielfoto’s gekeken of er nog enige herkenning was. Dat viel nog niet mee…

Na elke bijeenkomst van de 4koppige organisatie, Jeroen ten Heggeler, Rick Bosgoed, Ingrid de Croon en Irma Arends, werden de ideeën groter en daarmee ook de reünie.

Iedereen werd gevraagd zoveel mogelijk foto’s uit de jaren 1979-1984 aan te leveren én om hun levensverhaal te delen. Twee maanden voor het moment suprême werd er wekelijks in de appgroep een heuse SPOILER ALERT gedeeld als tipje van de sluier en opwarmertje voor de reünie. Een quiz werd in elkaar geknutseld, een presentatie gemaakt, versiering aangeschaft, snoep uit die tijd ingeslagen, levensverhalen werden gebundeld en in het geheim werd er geappt met de juf. Na ruim een half jaar voorbereiding was de organisatie er helemaal klaar voor.

Wipneus en Pim en de mysterieuze gast
De rode loper was uitgelegd bij Gasterij De Patron en maar liefst 30 klasgenoten (een bijna 100% opkomst!) werden verwelkomd door de 4 organisatoren en een mysterieuze gast: Woody, de mascotte van het Klompenfeest. Voor deze avond éénmalig omgedoopt tot Klompie. Bijzonder was de komst van twee klasgenoten die vanuit Oostenrijk en Canada naar Twello waren afgereisd. Na het welkomstwoord en een korte in memoriam voor de overleden klasgenoten werd er een bijzonder geluidsfragment afgespeeld. Er werd voorgelezen uit het boekje “Wipneus en Pim” zoals in 1979 ook altijd werd gedaan door de juf. Maar zij was er toch niet bij vandaag? Toen de mysterieuze gast Klompie zich ontdeed van het pak was de hilariteit groot. Het was de juf! Nu kon het feest pas echt beginnen.

Kleine Wereld Class of 1979 Kwis
Dat feest begon met een Kwis. Vragen gerelateerd aan de ingeleverde levensverhalen. Daar kwamen verrassende antwoorden uit waardoor er veel en hard gelachen werd. Wie had gedacht dat die ene klasgenoot elk jaar naar een hardstyle festival zou gaan met haar kinderen?

Na een spannende strijd was de top 3 bekend en zij wonnen ieder een snoepzak vol met schuimblokken.

Over schuimblokken, foto’s, poëziealbums en heel veel herinneringen

Wat een feest der herkenning. Kijkend naar de presentatie ging de klas echt 45 jaar terug in de tijd. Ome Willem, Klassewerk, schuimblokken bij De Schaeck voor fl.0,10. Verjaardagspartijtjes, plakkende poëziealbums. Liedjes die op het schoolplein werden gezongen. De “o ja” en “weet je dit nog” werden die avond vaak gehoord. Alle aangeleverde foto’s werden eens goed bekeken en iedereen kon smakelijk lachen om de modieuze kleding uit die tijd. De klassenfoto moest uiteraard gemaakt worden, exact hetzelfde als 45 jaar terug was gedaan, inclusief houding en lach (of niet). Onder het genot van een hapje, drankje en muziek uit 1979 werden vele herinneringen opgehaald en nieuwe gemaakt.

Snoepzakje
Eigenlijk was het veel te gezellig om naar huis te gaan. Maar de organisatie had nog een verrassing in petto. Alle klasgenoten ontvingen een old-school boekje waarin alle levensverhalen zijn gebundeld. Zodat nog eens nagelezen kon worden hoe het leven van iedereen is verlopen. En, zoals je vroeger ook meekreeg na afloop van een verjaardagspartijtje, zat er ook een snoepzakje bij. Gevuld met Oudhollandsch snoep uit die tijd, met o.a. schuimblok, koetjesreep, snoepketting en likschelp. Je werd nog net niet thuis gebracht. Hoewel dat voor sommigen misschien wel beter was geweest….