De grond is inmiddels opgeschoond, er zijn houtsnippers gestrooid en de eerste donaties in de vorm van planten zijn ontvangen. “We hopen dat mensen aanhaken wanneer ze zien dat er wat gaat gebeuren” want de initiatiefnemers willen dat de voedseltuin aan de Tuinstraat voor iedereen toegankelijk is. “Een Garden of Eden waar iedereen aan bij kan dragen en er plezier aan kan beleven. Als je zin hebt om in de grond te werken, ga het doen. Wil je op een bankje zitten om te genieten, ook dat is goed!” aldus Sander en Jan.

De oorsprong van de plannen
De wensen en ideeën waren er al jaren, Jan en Sander spraken vaker met elkaar over het gebied waar ze woonden. “Zonder dat we een uitgekristalliseerd plan hadden, was de grond de trigger” en dat kwam ter sprake tijdens een vergadering van de buurtvereniging. Het grondstuk dat altijd werd gebruikt door Willem en Karin Lodeweges – precies, die van het artikel over de laatste tuinders van de Steenenkamer – kwam weer in handen van de gemeente Voorst omdat Willem en Karin met pensioen gaan.

“Het leek ons leuk om wat te doen met het telen van groente en fruit, voor de hele buurt en met ook het idee van gemeenschapszin. We hebben toen direct de gemeente gebeld en uitleg gegeven. De gemeente Voorst, die de grond eigenlijk weer wilde aanbieden ‘in de markt’, was enthousiast over onze ideeën. Ze vonden het zó uniek en passend in het beleid, dat de grond aan ons werd gegund en inmiddels is daarvoor ook een gebruikersovereenkomst getekend.”

Samenwerking met de gemeente
De initiatiefnemers prijzen de samenwerking met de gemeente Voorst. “De gemeente is enthousiast en werkt graag mee, ook in faciliterende zin. Zo denken ze mee in subsidievormen maar toen we belden voor houtsnippers om paden aan te leggen, ging de gemeente rondbellen en werden we korte tijd later benaderd door een bedrijf: kom het maar ophalen!”

De mannen vinden dat ook het leuke aan het project, want ze vergroten hun netwerk. “We zien hoe soepel de dingen kunnen gaan en je merkt dat de gemeente er heel constructief in zit. Ons plan past heel goed in de doelstellingen van de gemeente.”

Hulp ‘van buitenaf’
Sander is opgegroeid in het zuiden van Nederland, woonde op De Worp en nu zo’n tien jaren in Steenenkamer. Jan z’n wieg stond op de Wilpse Klei, hij woonde tien jaren in de binnenstad van Deventer en nu alweer vijfentwintig jaar in het voormalig tuindersgebied. Toen zijn kinderen klein waren richtte Jan stichting Meemaken op. Vrij vertaald: jongere kinderen in aanraking brengen met cultuur, kunst en natuur, ontdekkingstocht in een eetbaar bos, werken met oude materialen, etc.

Jan werkte toen samen met de mensen van Ecotribe in Teuge, de warme contacten zijn gebleven en met name Angelique van Til is nu aangehaakt. Binnen de huidige werkgroep, die ideeën uitwerkt maar ook de handjes laat wapperen, zijn ook veel contacten ontstaan en zo werd kennisgemaakt met Pip Gilmore (zij stond onlangs op de voorpagina van onze krant met het thema eetbare paddenstoelen, red.) en ook Willem Lodeweges is enthousiast en beschikbaar voor adviezen.

Van monocultuur naar Permacultuur
Het basisplan van de werkgroep heeft een aantal kernpunten. Het telen, de lokaliteit, het sociale aspect van samenwerken en ontmoeten als ook een educatieve inslag voor bijvoorbeeld de kinderen. Maar het bewerken van de grond is nu hoofdzaak, want door de jaren heen was er sprake van een monocultuur.

“Wat kunnen we doen om de grond weer tot leven te brengen? Dus gaan we bemesten en gebruiken compost, maar ook bloemen en kruiden worden ingezaaid met als bedoeling, dat het een goede basis is voor de grond om te herstellen.” Maar het moet ook allemaal te behappen zijn, zoals de heren het zelf stellen. Daarom is gekozen voor de zgn. Permacultuur. Een manier van tuineren die niet veel onderhoud vraagt.

Het is een agrarische methode waarbij naar voorbeeld van natuurlijke ecosystemen en traditionele tuinbouwmethoden een menselijke leefomgeving wordt gecreëerd, die ecologisch duurzaam en economisch stabiel is (bron: Wikipedia). “We willen investeren in de grond en die verbeteren met onder andere beplantingen. Fasegewijs de definitieve begroeiing aanbrengen en dan is het een kwestie van onderhouden en de vruchten plukken van al het werk.”