Ze kunnen ernaar gissen en allerlei politieke lijntjes uitdenken, maar feitelijk zien fractievoorzitters Danny Roelofs (VoortvarendVoorst), Arco Hak (SGP) en Emiel de Weerd (VVD-Liberaal2000) geen enkele logische verklaring voor het feit, dat een meerderheid van de gemeenteraad het huidige stappenplan van tafel wil hebben.

De plaatsing van vluchtelingen op bedrijventerrein Engelenburg was de aanleiding tot het samenstellen van een stappenplan. Waarom?

‘We wilden niet nogmaals een casus zoals Engelenburg, waarbij inwoners werden overvallen door de onaangekondigde plaatsing van vluchtelingen. Een meerderheid van de gemeenteraad wilde een onderdeel zijn van de participatie en dus werd het stappenplan ontwikkeld.’

Participatie is alleen bedoeld voor de gemeenteraad?

‘Participatie moet plaatsvinden met de gemeenteraad en de inwoners en dat al op het moment van de verkennende fase, zodra een locatie in beeld is.’

Toch ging het helemaal mis bij voorgenomen plaatsing van vluchtelingen op de Kadijk in Terwolde

‘Als raad hadden we geheimhouding en daar hebben we ons aan gehouden. Niemand was verder op de hoogte, echt niemand. Inwoners ervaarden de mededeling van de plannen als een zeer onaangename verrassingsaanval.’

De gemeenteraad is toch volksvertegenwoordiger? Waarom dan ook het gesprek met de inwoners?

‘Wij zijn volksvertegenwoordigers, maar dan moeten we wel het gesprek aangaan met de inwoners. Hoe kun je anders een mening vertegenwoordigen?’

Wanneer ga je dan met de inwoners aan tafel?

‘Wil je betrokken inwoners en ze serieus nemen? Dan moet je ze vanaf het begin betrekken bij de zaken die spelen. Dan hoor je meningen en creëer je draagvlak.

Is het stappenplan daar niet juist voor bedoeld?

‘We hebben ondervonden dat het stappenplan moet worden bijgesteld. Wij willen voorstellen doen om het stappenplan aan te passen naar aanleiding van de ervaringen die we hebben. Maar we willen wel borgen dat de inwoners een actieve rol spelen.’

En de rol van de gemeenteraad?

‘De gemeenteraad is onderdeel van de besluitvorming, zij moet voor en tegen afwegen en de besluiten nemen. Wij zijn de volksvertegenwoordigers namens onze inwoners.’

Het stappenplan kreeg een grote meerderheid van de gemeenteraad, nu lijkt het te worden afgevuurd door een meerderheid van die zelfde gemeenteraad.

‘We zijn met elkaar een proces ingegaan, waarbij we hebben geconstateerd dat zaken moeten worden bijgeschaafd, anders moeten en beter kunnen. Je kunt nu moeilijk gaan zeggen, dat je alles terug gaat draaien!’

Maar de wetgeving is helder: de bevoegdheid hoort bij het college te liggen.

‘Als gemeenteraad hebben we destijds anders besloten, waarom ga je nu terug naar nul? We zijn er toch voor de inwoners? Mensen die dat willen moeten hun mening kunnen geven, aan de voorkant, niet achteraf!’

Zijn die gesprekken met inwoners niet gevoerd dan?

‘Inwoners via een hoorzitting spreken? Want dat is het énige gesprek dat er is gevoerd. De mensen kwamen aan tafel omdat ze een klacht hadden! Er werd geen dialoog gevoerd, inwoners werd van alles verteld. Vervolgens wordt er geroepen dat er een goed gesprek met de inwoners is geweest. Dat is onzin.’

Tijdens de laatste raadsvergadering werd door VoortvarendVoorst gewezen op uitgesproken onwaarheden door buurfracties.

‘Er worden door fracties onwaarheden in de media gebracht. Binnen de raad worden zaken geroepen die niet waar zijn, er wordt zelfs geframed!’

Dat klinkt niet als integer en betrouwbaar, maar los je dat op met participatie?

‘Onze burgemeester is de portefeuillehouder voor participatie, dat is haar taak. Ze moet de verbindende factor zijn om met de burgers gesprekken te voeren, écht met mensen praten. Hoe houdt ze verbinding met inwoners en gemeenteraad?’

Als onderdeel van het college kan de burgemeester die rol toch pakken?

‘Het gaat erom dat je er bent wanneer het nodig is. We hebben nu, wanneer het erop aankomt, een onzichtbare burgemeester, dat is een probleem. Daarbij is het college niet eensgezind, wethouder Boender is tegen het terugdraaien van het stappenplan.’

Inwoners hebben straks niets meer te vertellen?

‘Het college neemt straks weer de beslissingen. Dat werd destijds door een grote meerderheid van de raad afgekeurd, nu gaat dit alsnog plaatsvinden. Dat verbaasd ons enorm.’

Wat kunnen jullie er nog tegen doen?

‘Het lijkt allemaal al beklonken, er is in achterkamertjes allang gesproken met het college.’

Dan wordt het raadsbesluit van toen de nek omgedraaid?

‘Klopt! Dan weet je als bevolking waar je aan toe bent, je kunt aan de voorkant niets meer bespreken.’

Inwoners buitenspel?

‘Als inwoners heb je géén stem meer, er wordt achter je rug besloten.’

Is jullie verzoek om dit interview een vorm van rancune?

‘We kaatsen de bal. Je wil processen toch verbeteren door ervaringen? Wat is dan het gewin om uit dit proces te stappen? We hebben de kiezers een belofte gedaan die we nu niet na gaan komen.’

VVD-Liberaal2000 bekritiseerde tijdens de laatste raadsvergadering de handelswijze van de burgemeester

‘Zij was degene die destijds de uitspraak ‘Alleen ga je sneller, samen kom je verder’ introduceerde. Dat impliceert dat je het sámen wil doen en dat komt ook overeen met ons coalitieakkoord ‘Samen beter’. Dat past ook binnen onze doelstellingen rondom participatie. Maar nu wordt iedere samenwerking en participatie van tafel geveegd.’

Tot slot?

‘Zijn we raadsleden voor de bühne? Straks keren de inwoners zich tegen ons, want zonder stappenplan hebben we geen draagvlak, geen gesprek, geen participatie en zijn we geen vertegenwoordigers van de inwoners.’